Genezen

Het is alweer even geleden sinds mijn laatste update. Toen had ik een periode van ziekte, zwakte en misselijkheid, maar na mijn anti-biotica kuurtje was ik weer volledig genezen!

Nu moet ik heel hard gaan nadenken over de afgelopen anderhalve week, maar ik doe mijn best zo min mogelijk te vergeten! De zaterdag na het ongeval ben ik ondanks mijn ziekte, zwakte en misselijkheid naar Bon Bini geweest met een docente (Sandra) van mijn school die hier op vakantie was met haar vriend. Nu ga je doorgaans niet met een docent naar het strand, zeker niet aan de andere kant van de wereld, maar dit was een uitzonderingssituatie. En we hebben absoluut een gezellige dag gehad!

Maandagavond hebben we tijdens een rituele ceremonie onze kerstboom in de hens gezet op het strand. Op dit moment hangen de lampjes nog steeds in het huis, maar die boom moest echt weg. En na vele pogingen en wat hulp van het tankstation aan de overkant heeft onze pyromaan Willem-Jan het boompje toch aangekregen. Enkele tellen later was het feest alweer voorbij en konden we ons opnieuw gaan vervelen.

Ondertussen kwam in deze periode ook de nieuwe Makelaar uit, de krant waar ik voor mijn stage heb geschreven. Ook nu ben ik weer erg tevreden over het resultaat. Deze maand stond de krant in het teken van tuinaanleg en onderhoud en daarvoor heb ik diverse tuincentrums en hoveniers benaderd om een leuke invulling te geven aan deze editie.

Eigenlijk heb ik mij relatief rustig gehouden die week. Ik zat aan de anti-biotica en mocht dus geen alcohol. Ik herinner me althans weinig activiteiten. Of dat misschien een slecht teken is…

Vrijdagavond was het opnieuw feest…in de Bonitostraat! Achter ons huis wordt er druk verbouwd, want er komen nieuwe kamers bij. Die worden gebouwd door een groep mensen uit Jamaica en zij hadden een straat feestje die avond. Wij als Bonito’s voegde ons al snel bij de party en kregen van hen dansles onder het genot van een (stevig) drankje. Zelfs Tante Annie en huisbaas Cor kwamen helemaal los! Aansluitend ben ik samen met wat Bonito’s naar TuTu Tango geweest (mijn laatste keer was in het Lea/Maaike/Ali tijdperk!) en was ondanks het oude grut wat er rond hing toch nog erg gezellig.

Zaterdag zijn we met een grote groep naar Grote Knip geweest. Samen met Thierry en Wilma ging ik nog op avontuur, want tijdens onze snorkeltocht merkte Wilma doodleuk op dat we bijna een school kwallen in zwommen. Thierry en ik wisten niet hoe snel we ons moesten omdraaien. De welbekende scène uit Finding Nemo is er niks bij. Zo groot had ik ze hier nog niet gezien en ze waren met een fors aantal. Freaky shit! Daarna zijn we nog even doorgereden naar Playa Forti om daar sinds lange tijd weer eens een sprong van acht meter te maken. Vanzelfsprekend haakten de meeste meiden af, maar zowel Thierry als Monieke hebben samen met Willem-Jan, Robert en ondergetekende de sprong toch gemaakt. En dat geeft toch keer op keer weer een kick! ’s Avonds was het weer eens ouderwets Mambo time. Het bier heeft rijkelijk gevloeid en dat was goed te merken aan de meeste mensen. Ik zal verder geen namen noemen. :p

Zondag heb ik brak liggen wezen op Mambo Beach met onze nieuwe huisgenoten Maret, Moniek, Joris, Jeroen en Joost. Na een avond stappen is ver weg geen noodzaak en ik heb prima bijgerust. ’s Avonds ging officieel mijn laatste week in. Voor de aller-allerlaatste keer ging ik naar Wet & Wild waar ik met terugvliegers Eliamar, Eline, Rob en Willem-Jan als langste ben gebleven. We’re gonna miss that place…

Maandag had ik mijn laatste werkdag. In de ochtend nog een bedrijf bezocht voor een interview, maar het artikel wordt uitbesteed aan een kersverse redacteur. Mijn laatste werkzaamheden afgerond, taken overgedragen en alvast voorzichtig afscheid genomen. Maar dinsdagavond zou ik nog een afscheidsborrel op Mambo Beach krijgen met mijn naaste collega’s dus daar keek ik zeker nog naar uit! ’s Avonds hebben we met het hele huis gefeest op ons Bonitostrand als afscheid voor Eline, Eliamar en Anja. Want ook zij verlaten na een periode van vijf maanden ons huis. En ook nu was de drank weer goed te voelen.

Dinsdag heb ik waarschijnlijk de meest sportieve dag tijdens mijn verblijf hier ervaren. Samen met Sanne en haar vriend Sebas ben ik wezen mountainbiken op mountainbikes van Chogogo Resort. Eerst zijn we naar de Tafelberg gereden, maar dat was weinig interessant. We reden terug naar het Jan-Thiel terrein waar de zoutpanne lagen. En dat was me een avontuur. Wat begon als een ritje over een vaste ondergrond waar veel fysieke inspanning voor was vereist, eindigde in een wedstrijdje waterfietsen (heel letterlijk). We bedwongen de meest vieze moerassen en Sanne wilde dat graag even van dichtbij bekijken, zoals te zien op de foto’s. Het was een gezellige, innoverende tocht. Hopelijk is mijn bierbuik ook in omvang geslonken.

’s Avonds was ik opnieuw te vinden op Mambo Beach voor mijn afscheidsborrel. Het was bijzonder gezellig en ik heb een onwijs cool cadeau gekregen! Komende vrijdag om half 12 ga ik zwemmen met dolfijnen! Zelf was ik aan het overwegen om dat zelfstandig nog in mijn laatste week te doen omdat ik het zo graag wilde, maar het is wel prijzig. Toch heb ik mij blijkbaar voldoende bewezen de afgelopen maanden, dat ik dat waard ben! En van de Vigilante fotograaf, waarmee ik meerdere malen op de weg heb gezeten, kreeg ik een fotolijst met de voorpagina van de Vigilante. En daar stond ik zelf prominent voorop met als headline: ‘Vreemdeling gevonden op Curacao.’ Een waar collectors item. Ik zal deze mensen absoluut allemaal gaan missen, want naast werk was er ook altijd tijd om te lachen en ontspannen. Dat zal ik in Nederland ongetwijfeld gaan missen. Aansluitend ben ik samen met Danny, Sarah, Fleur en Leen (die ik overigens nog niet had geïntroduceerd, twee nieuwe leuke meiden) en Thierry wat wezen drinken op het Plein Café. Daar hebben we ook de Maximator gedronken, het bier van de week met 11,6%. Stevig, maar lekker biertje! Vervolgens terug naar Mambo om nog wat extra biertjes te nuttigen. Genieten van elke dag!

Vanochtend hoopte ik ouderwets te kunnen uitslapen, maar rond half acht begonnen ze met het schuren van mijn kamermuur aan de buitenzijde en ondertussen werd er ook gedrild en geboord. Dus ik uit mijn bed en tijd voor actie. Samen met Moniek en Willem-Jan gaan ontbijten bij de Mac (en maar afvragen of ik ben aangekomen) en aansluitend gaan shoppen in het centrum. Twee broeken gekocht, een leuk shirt en niet te vergeten een nieuwe zonnebril. Die zal ik vast hard nodig hebben in Nederland… Daarna even langs geweest op werk voor een nette afhandeling en uiteindelijk na een lunch bij de Subway gaan bakken in de regen op Mambo Beach, samen met Willem-Jan en Rob.

En nu is het avond, op de planning staat een bezoek aan Campo met alle Bonito mannen (herinneren jullie mijn vorige Campo ervaring nog?). Wat ik morgen ga doen, nog geen idee. En vrijdag dan zwemmen met dolfijnen, waar ik ontzettend naar uit kijk! De dagen tel ik in ieder geval af en niet echt met veel plezier. Ondanks eerdere berichten dat ik graag terug keer naar huis zie ik toch steeds meer in wat ik straks achter laat. Een paradijs waarin je je eigen leeftempo kunt bepalen. Geen verplichtingen, alle tijd van de wereld. En dat is zeker anders als ik straks terug ben. In de kou, terug naar school, om 7:46 de trein…stipt op de minuut. En alle dagen afspraken…zucht. Nog maar even stevig genieten en drinken hier!

Nog even een kleine note, herinneren jullie nog mijn bezoek aan het Tros Muziekfeest op het Rifford plein? De eerste uitzending was deze avond op de Tros, het tweede deel is op 25 januari. Van veel mensen te horen kregen dat ik prominent in beeld was dus diegene die dat nog willen zien kunnen woensdag het tweede deel kijken!

Ook de verbouwing schiet op. In de fotoreportage van nu zitten nog niet de meest actuele foto’s, maar zoals je ziet schiet het hard op.

Foto’s 7 – 18 januari:

http://server1.xboxworld.nl/~mike/curacao/7-18jan/index.html